Decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami

Starosta podejmując decyzję o cofnięciu prawa do kierowania pojazdem nie może stosować uznania administracyjnego.

Podstawowym aktem prawnym w przedmiocie osób uprawnionych do kierowania pojazdami na drogach publicznych oraz na drogach położonych w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu jest ustawa o kierujących pojazdami z 2011 r. (dalej: u.k.p.).

Decyzja starosty

Powyższa ustawa wyznacza także przesłanki cofnięcia uprawnień z art. 103 ust. 1. Kluczowe dla interpretacji tego przepisu jest sformułowanie „starosta wydaje decyzję”. Wskazuje ono na bezwzględnie obowiązujący charakter przepisu, co jednoznacznie opisuje rolę organu. Starosta przy spełnieniu się przesłanek nie ma możliwości wyboru przy podejmowaniu rozstrzygnięcia. Inaczej mówiąc decyzja ta ma charakter związany, czyli nie zależy od uznania organu. Organ nie może „nadinterpretować” tych przesłanek inaczej niż jest to wskazane w przepisie. Przykładowo, jeśli zaistniały przesłanki, o których mowa w tym przepisie, tj. nastąpiło stwierdzenie istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami, to organ ma jednocześnie prawo i obowiązek wydać odpowiednią decyzję o cofnięciu uprawnień. Organ nie może zatem nie wydać decyzji o cofnięciu prawa jazdy, jeśli ziści się opisany w tym przepisie stan faktyczny. Organ nie ma luzu decyzyjnego i jest związany – w tym przypadku wydanym w przewidzianym przepisami prawa trybie – orzeczeniem lekarskim, w którym uprawniony lekarz stwierdza istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do...